Czapla odtworzona tuż po wojnie przez Jerzego Białeckiego

Czapla "odrodzona" z 1995 roku wykonana przez Jerzego Kierskiego

                                Rzeźba czapli siwej, ptaka z rzędu brodzących, która stoi w muszli fontanny przed gmachem Liceum Ogólnokształcącego im.Stefana Czarnieckiego, zrosła się nierozerwalnie z tradycją tej szkoły, stała się  niemal jej symbolem, jej także wdzięczną maskotką. Towarzyszyła ona wszystkim pokoleniom uczniowskim w tej zasłużonej placówce oświatowej poczynając od jej pierwocin sięgających roku 1915 i trwa dalej na swym posterunku pozostając zawsze wierną swym Czarniecczykom. Była obecna gdy jej uczniowie szkoły w 1918 roku chwycili za broń kierując ją przeciw austriackiemu okupantowi, stała na straży kiedy młodzież wraz ze swymi wychowawcami w 1920 roku ruszyła do boju z nawałą bolszewicką. Czapla trwała na swym posterunku  przez całe dwudziestolecie międzywojenne; żegnała profesorów i absolwentów szkoły, którzy we wrześniu 1939 roku podążali na front by bronić Ojczyzny przed śmiertelnym zagrożeniem  ze strony brutalnego najeźdźcy i później gdy zostali zniewoleni przez czerwonego agresora, który uderzył na Polskę od wschodu. Kiedy nastąpiła ponura noc  hitlerowskiej okupacji, czapla legła, zniszczona przez wroga...

                       Kiedy po latach niewoli ożywiły się w 1944 r. mury Liceum Czarnieckiego, gdy rozbrzmiały gwarem nowego pokolenia młodzieży szkolnej, nie było wówczas przed gmachem uczelni jej materialnego symbolu – czapli siwej; pustką świeciła stara fontanna. Tę bolesną stratę przeżywali w przykry sposób zarówno uczniowie jak i nauczyciele. Toteż wkrótce społeczność szkolna zatroszczyła się, by ta wizytówka szkoły została odtworzona . Znalazł się uzdolniony plastycznie uczeń w osobie Jerzego Białeckiego, który za inspiracją swoich wychowawców podjął się tego dzieła i uformował w masie betonowej obraz tego, jakże bliskiego Czarniecczykom  ptaka. Znowu ożywiła się koncha fontanny, gdy zagościła w niej rzeźba czapli, osłonięta rozłożystymi konarami leciwych już wówczas kasztanowców. Była wprawdzie skromniejsza od pierwotnego oryginału ustawionego tu jeszcze w 1890 roku, ale przecież nie mniej bliska i droga dla wszystkich. Skutecznie stroiła otoczenie gmachu  szkoły, jednak z biegiem lat, z upływem całego półwiecza, rzeźba straciła wiele ze swej urody, na jej powierzchni pojawiły się szczerby, pęknięcia i ubytki, kruszyć się począł nietrwały powojenny beton. Czapla wyraźnie chyliła się ku całkowitemu upadkowi...

                    I wreszcie przyszedł rok 1994 kiedy to poczęto w szkole czynić przygotowania do zbliżającego się VI Zjazdu absolwentów i kiedy powołany został komitet zjazdowy. Spośród grona jego członków ktoś rzucił myśl by ufundować nową, piękniejszą i trwalszą rzeźbę szkolnej czapli. Pomysł został z entuzjazmem przyjęty przez wszystkich. Wykonanie dzieła powierzono znanemu chełmskiemu artyście – rzeźbiarzowi – Jerzemu Kierskiemu. Dając mu zlecenie w dniu 18 listopada 1994 r. zastrzeżono, że rzeźba winna być utrzymana w konwencji realistycznej, bez uciekania się do jakichś nowoczesnych deformacji czy stylizacji. Na samym początku przystępując do pracy, autor napotkał na dość istotną trudność polegającą na braku wzorca, który oddawałby wiernie wszystkie detale obrazu ptaka, którego miał wymodelować. Z pomocą wówczas przyszło  Muzeum Okręgowe w Chełmie, w którego zbiorach działu przyrodniczego przechowywany jest eksponat w postaci wypchanej czapli siwej...

                     Gotowy model rzeźby wykonany w gipsie, a złożony z 15 części, został w początkach kwietnia 1995 r. przekazany do zakładu odlewniczego Janusza Długosza w Lublinie, któremu zlecono wykonanie rzeźby. Odlane w tym warsztacie części zostały następnie zmontowane na stalowej konstrukcji wykonanej z prętów o średnicy 8 i 12 mm i zespawane w jedną całość...

                      Kiedy przyszedł dzień uroczystości zjazdowych, 23 września 1995 r., po powitaniach, przemówieniach i całej części oficjalnej, nastąpił oczekiwany z niecierpliwością przez wszystkich moment ceremoniału odsłonięcia rzeźby – pomnika. Tego aktu dokonał jeden z najstarszych spośród obecnych absolwentów szkoły, mecenas Aleksander Chmielewski. Oczom zebranych ukazał się wspaniały, dostojny ptak – symbol, piękne dzieło sztuki rzeźbiarskiej. Odrodzona czapla stała jak żywa, ciesząc oczy zebranych swą krasą i urokiem. Była bardziej okazała od dawnego, tego sprzed wieku, oryginału. Odlany w metalu, szary ptak unosił dumnie ku górze nieco przyciężką głowę osadzoną na wygiętej esowato szyi, tak jakby za chwilę miał się wzbić ku niebu, by wskazać wychowankom szkoły drogę do lotu   "ponad poziomy" , ku wyższym celom.

     Obszerne fragmenty z Księgi Pamiątkowej Czarniecczyków z 1997 r wybral Z.Sieduszewski.